خستگی آدرنال چیست؟

خستگی آدرنال به خاطر استرس مزمن و کمبود آدرنال اتفاق می‌افتد. غده‌های آدرنال مسئول تولید کورتیزول هستند. کورتیزول هورمونی است که به تنظیم فشارخون کمک می‌کند. زمانی که استرس دارید، غده‌های آدرنال کورتیزول آزاد می‌کنند. کورتیزول پاسخ سیستم ایمنی را می‌کاهد و در فشارخون تغییر ایجاد می‌کند. سیستم ایمنی بدن وقتی تحت استرس قرار دارد با کاهش عملکرد به این شرایط واکنش نشان می‌دهد. غدد آدرنال که اعضای کوچکی از کلیه هستند با آزاد کردن هورمون کورتیزول به استرس واکنش نشان می‌دهند. آن‌ها فشارخون و نحوه‌ی عملکرد قلب را تنظیم می‌کنند. بنا به این تئوری اگر شما مدتی طولانی استرس داشته باشید (مثل مرگ یکی از اعضای خانواده) غدد آدرنال شما، کورتیزول اضافی را تولید نمی‌کنند تا حس خوبی داشته باشید. به این صورت دچار خستگی آدرنال می‌شوید.

عملکرد غدد آدرنال

غدد آدرنال دو ارگان به‌اندازه انگشت شست هستند که بالای هرکدام از کلیه‌ها قرار دارند و عضوی از سیستم غدد درون‌ریز هستند. این غده‌ها بیش از ۵۰ هورمون تولید می‌کنند که تقریباً نیروی محرک پشت هر عملی در بدن است. این غدد تا حدود زیادی در پاسخگویی به استرس مؤثر هستند. چیزی که اتفاق می‌افتد این است که مغز یک تهدید را ثبت می‌کند. حالا این تهدید چه احساسی باشد، چه فیزیکی یا ذهنی. سپس غدد آدرنال شروع به آزاد کردن هورمون آدرنالین در بدن می‌کنند تا کمک کند تا پاسخ تهدید را بدهید. شاید به خاطر همین است که وقتی با همسرتان دعوایتان می‌شود دوست دارید شیشه ماشینش را بشکنید! آدرنالین به سیستم بدن هجوم می‌آورد و مجبورتان می‌کند در برابر تهدید وارد عمل شوید، این اتفاق باعث می‌شود خون با شدت وارد مغز، قلب و عضلات شود. قشر آدرنال، کورتیکواستروئیدها را آزاد می‌کند تا فرآیندهایی مانند هضم، پاسخ سیستم ایمنی و توابع غیرضروری دیگر که در زمان تهدید به کار نمی‌آیند را سرکوب کند. غدد آدرنال همچنین به دیگر هورمون‌ها کمک می‌کنند به تعادل برسند. گلوکوکورتیکوئیدها را می‌فرستد تا قند خون، انرژی و سوخت‌وساز متعادل شود. همچنین مینرالوکورتیکوئیدها هستند که به حفظ فشارخون سالم و مدیریت سطح هیدراتاسیون خون کمک می‌کنند. غدد آدرنال کارهای بسیار زیادی برای تنظیم بدن انجام می‌دهند. پس عجیب نیست که ۸۰ درصد از مردم کل جهان تحت تأثیر خستگی آدرنال قرار می‌گیرند.

علائم خستگی آدرنال

علت اصلي بروز خستگی آدرنال، استرس مزمن و افزايش ترشح آدرنالين و کورتيزول در بلندمدت است که با علائمی مانند افزايش فشار و قند خون، کاهش قواي ايمني بدن، کاهش شديد انرژي، خستگي، دردهاي جسمي و به هم ريختن وضعيت رواني فرد همراه مي‌شود. نشانه‌هاي دیگری نيز وجود دارد که مي‌تواند حاکي از ابتلا به خستگي آدرنال باشد، ازجمله:

• خستگي شديد و نداشتن انرژي براي بيدار شدن از خواب

اگر 8 تا 10 ساعت در طول شب مي‌خوابيد، اما همچنان احساس خستگي مي‌کنيد، بايد به خودتان يک امتياز منفي بدهيد. اين ميزان خواب شبانه براي استراحت بدن کافي است و بايد منجر به شادابي و افزايش انرژي براي شروع يک روز جديد شود و در غير اين صورت بايد احتمال ابتلا به خستگي آدرنال را در نظر داشته باشید.

• ميل شديد به خوردن قندها

يکي از آثار خستگي آدرنال، کاهش قند خون است. وقتي قند پايين مي‌آيد، هوس مي‌کنيد که سراغ انواع شيريني‌ها و قندهاي ساده برويد که اين مسئله باعث افزايش شديد قند خون، ترشح زياد انسولين و دوباره افت قند خون مي‌شود. افرادي که دائماً تحت استرس هستند، با خوردن شیرینی‌ها به‌طور لحظه‌اي مي‌توانند انرژي بيشتري به دست بياورند، ولي اين روند اشتباه به‌مرور خستگي را بيشتر و بيشتر مي‌کند. 

• بدخلقي و تحريک‌پذيري

همه ما گاهي اوقات کنترلمان را از دست مي‌دهيم و عصبي مي‌شويم، ولي اگر نوسانات خلقي‌تان شديد است و بیش‌ازحد از کوره درمي‌رويد، احتمال ابتلا به خستگي آدرنال در مورد شما قوي است. هورمون‌هايي که از غده آدرنال ترشح مي‌شود، به شما کمک مي‌کنند تا هيجانات عاطفي خود را کنترل کنيد. پس هر عاملي که باعث شود اين هورمون‌ها عملکرد درستي نداشته باشند، شمارا عصبي و تحريک‌پذير مي‌کنند.

• افزایش وزن ناگهانی

افزایش وزن یکی از علائم اولیه میزان بالای کورتیزول در بدن است. این هورمون در بخش‌های فوقانی بدن به دلیل تجمع چربی در سطح شانه‌ها، قفسه سینه و پشت محسوس است. افزایش هورمون کورتیزول بدن افراد را در معرض اضافه‌وزن و چاقی قرار می‌دهد.

• علائم پوستی

پوست نیز تحت تأثیر هیپرکورتیزولیسم قرار می‌گیرد. این امر نیز می‌تواند باعث بروز اختلالاتی مانند آکنه، زخم‌های کبود روی سینه‌ها، شکم و ران‌ها، هماتوم و ضعف‌های شدید و افزایش موی زائد صورت و بدن می‌شود؛ بنابراین اگر با علائمی این‌چنینی مواجه هستید امکان دارد کورتیزول بدنتان بالا رفته باشد.

• علائم عضلانی و استخوانی

میزان بالای کورتیزول در بدن همچنین روی سلامت عضلانی و استخوانی تأثیر دارد. بافت‌های استخوانی ضعیف‌تر می‌شود و این مسئله خطر شکستگی استخوانی را بالا می‌برد به‌ویژه در ناحیه دنده‌ها و ستون فقرات؛ بنابراین باید نسبت به بالا بودن کورتیزول در بدن حساس‌تر از همیشه بود.

• داشتن انرژي زياد در طي شب

در يک بدن سالم هورمون کورتيزول در طول روز افزايش پيدا مي‌کند و به‌مرور و با رسيدن به ساعات پاياني روز از مدار آن در بدن کاسته مي‌شود؛ اما در افراد مبتلابه خستگي آدرنال سطح اين هورمون عصرها بالاتر رفته و علائم تشديد مي‌شود.

• کاهش ميل جنسي

اگرچند وقتي است که ميلي براي برقراري رابطه با همسرتان نداريد، شايد بد نباشد ازنظر ابتلا به خستگي آدرنال بررسي شويد. چون يکي از علائم اصلي اين بيماري کاهش ميل جنسي در زنان و مردان است. علتش هم اين است که در استرس شديد و مزمن توليد هورمون‌هاي محرک ميل جنسي فدا مي‌شود تا بدن به سطح بالاتري از هورمون‌هاي پاسخ‌دهنده استرس برسد.

علل خستگی آدرنال

علاوه بر استرس و مختل شدن کار هورمون کورتیزول عوامل دیگری نیز عامل بروز خستگی آدرنال می‌شود که می‌تواند مربوط به شیوه زندگی باشد. این عوامل شامل:

• کار زیاد
• سبک زندگی
• کمبود خواب
• فعالیت بدنی بسیار کم یا خیلی زیاد
• رژیم غذایی ناسالم
• سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب
• مشکلات تیروئید
• دیابت
• سندرم خستگی مزمن
• سرطان
• کم‌خونی
• بیماری کلیوی
• بیماری کبدی
• عفونت‌های مزمن
• بیماری قلبی
• بیماری اسکلروز
• ازدیاد مس در بدن
• فلزات سمی و مواد شیمیایی
• انجام فعالیت‌های ورزشی و بدنی سنگین و یا روابط جنسی بیش‌ازحد
• نوشیدنی‌ها و مواد محرک
• ضعف مادرزادی و ارث

راه‌های درمان خستگی آدرنال

• مکمل‌های خستگی آدرنال:

 خوردن غذای سالم مهم است، اما گاهی نمی‌توانید تمام مواد مغذی که بدنتان نیاز دارد را تأمین کنید. تعدادی از مکمل‌های تقویت‌کننده‌ی آدرنال عبارت‌اند از:

• روغن ماهی
• ویتامین D3
• ویتامین B12
• ویتامین C و زینک

• کاهش استرس خستگی آدرنال:

 آخرین و مهم‌ترین بخش درمان خستگی آدرنال کاهش استرس و درمان ذهن است. برای کاهش این استرس امتحان کردن این روش‌ها بی‌ضرر است:

• وقتی احساس خستگی می‌کنید تا جایی که می‌توانید استراحت کنید.
• سعی کنید هر شب ۸ تا ۱۰ ساعت بخوابید.
•  از بیدار ماندن تا دیروقت اجتناب کنید و سعی کنید چرخه‌ی خواب ثابتی داشته باشید.
• بخندید و کاری کنید که موجب تفریحتان شود.
• استرس روابط و محل کارتان را کم کنید.
•  برای خوردن چرخه‌ی غذایی مناسبی را پیش ببرید.
• قند و کافئین را کاهش دهید.
• ورزش کنید..
• از افراد منفی دوری‌کنید.
• زمانی را برای آرامش خودتان در نظر بگیرید.
  - برنامه غذایی برای درمان خستگی آدرنال:

برای شروع باید بعضی غذا‌هایی که دارای سموم، مواد شیمیایی و یا هرگونه ماده‌ای که هضم را سخت می‌کند هستند را حذف کنید. غذا‌هایی که باید از آن‌ها اجتناب کنید عبارت‌اند از:

• شکر
• شیرین‌کننده‌ها
• غذا‌های فرآوری شده
• روغن‌های هیدروژنه
• کافئین: از کافئین بعدازظهر نیز باید صرف‌نظر کنید، چون باعث به هم خوردن چرخه‌ی خوابتان می‌شود.

غذا‌های زیادی هست که می‌توانید به برنامه غذایی خود اضافه کنید تا از عملکرد آدرنال حمایت کنند و انرژی ازدست‌رفته را جایگزین کنند. این غذاها، چون سرشار از مواد مغذی هستند کمکتان می‌کنند، قند پایینی دارند و سرشار از چربی‌های سالم و فیبر هستند. غذاهایی که باید در برنامه غذایی گنجاند شامل:

• زیتون
• نارگیل
• ماهی‌های چرب
•  آجیل
• گوشت
• مرغ
•  بوقلمون

برای داشتن یک زندگی سالم و عاری از هرگونه بیماری و مشکلی رعایت یک سری اصول و راه‌کارها ضروری است. یکی از این راه‌کارها تغذیه سالم و داشتن برنامه غذایی است. در این زمینه باید با متخصصین و مشاوران تغذیه مشورت کرد. پس به پیشنهاد ما به سایت # رژیم من دریافت کنید.